اولین بار ایده استفاده از سنگ ها در ساعت توسط برادران دبافره در اوایل قرن 18 میلادی برمیگردد که از سه سنگ اصلی (الماس،یاقوت کبود،یاقوت سرخ) در ساعت استفاده میکردد که در قرن 18 میلادی آقای ورنوی توانست الماس مصنوعی را جایگزین کند و هزینه ساخت ساعت را به صورت چشمگیری پایین آورد .

زمانی که ساعت ها کار میکنند چرخ دنده ها بر روی محور خود حرکت میکنند و pinion آن ها تحت تاثیر اصطحکاک قرار میگیرد و جهت کاهش این اصطحکاک از سنگ های یاقوت مصنوعی استفاده میشود.
سنگ های به کار رفته شده در پل ها و صفحه اصلی موتور ساعت و شکل استوانه ای دارند و یک طرف این سنگ ها به صورت صاف هستند و دارای یک قسمت مقعر که روغن محور چرخ ها در آنجا زده میشود، این سنگ ها قطر های متفاوتی دارند که اندازه قطر آن ها بستگی به چرخ دنده دارد
 

یکی از نوع های مخصوص این سنگ ها که ضدشوک هستند در چرخ تعادل به کار میرود سنگ ها زمانی که ابداع شدند یاقوت طبیعی بودند که هزینه ساخت ساعت را بیشتر میکرد که بعدها سنگ مصنوعی جایگزین آن ها شدند و به کمک ساعت سازان آمدند. قبل از سنگ ها پل ها و صفحات مستقیم سوراخ میشدند و بعد از مدت ها کل پل و صفحه باید جایگزین یک پل یا صفحه دیگر میشد.
به طور کلی سنگ‌‌های قیمتی از فرسوده شدن زود هنگام قطعات مکانیکی انواع موتور ساعت جلوگیری خواهند کرد و طول عمر این قطعات را افزایش می‌دهند. در بین این سنگ‌‌ها از فرسایش ناشی از تماس چرخ ‌دنده‌ها پیشگیری کرده و باعث افزایش طول عمر مفید آن‌‌ها می‌شوند.