یکی از معضلات استفاده از ساعت مچی عقربه ای در فضای تاریک واضح نبودن عقربه ها و به طبع نداشتن زمان است.برای حل این مشکل در گذشته از ماده ای به نام فسفر استفاده می شد.فسفر ماده ای سبز رنگ بود که در روشنایی محیط نور را ذخیره می کرد و در فضای تاریک روشنایی اندکی از خود بروز می داد که این روشنایی با رنگ سبز روی عقربه ها موجب تشخیص زمان ساعت مچی در شب می شد..بعد از چندین سال که استفاده از فسفر در ساعت مچی کاربرد خود را نشان داد محققان به این نتیجه رسیدند که فسفر ماده ای سرطان زا می باشد و تنها ماده جایگزین را پیگمنت معرفی کردند.پیگمنت علی رغم فسفر که سبز رنگ بود رنگی سفید رنگ در تاریکی از خود بروز می داد و امروزه در ساعتهای مچی از این ماده برای دید در شب استفاده می کنند.البته استفاده از این ماده بر روی عقربه های ساعت مچی و اعداد ساعت مخصوصا در ساعتهایی با صفحه تیره تمایزی بین رنگ عقربه و صفحه پدید می آورد که چشم در آنی می تواند عقربه را درون صفحه ساعت پیدا کند و سطح دید را حتی در نور هم افزایش می دهد.در ساعتهایی که برای غواصان طراحی می شود غیر از پیگمنت که بر روی عقربه استفاده می شود از ماده ای به نام فلورسنت در کل صفحه استفاده می شود که در عمقی از آب که نور وجود ندارد صفحه ساعت مانند چراغ روشن می باشد و تشخیص زمان را که برای شخص غواص یکی از مهمترین عوامل در آن مکان است را امکان پذیر می سازد.امروزه این امکان روی ساعت رومیزی و دیواری هم فعال شد و کاربرد این ساعتها را دو چندان کرد.