در جنگ جهانی دوم خلبانان هواپیما به یک روش سریع برای برقراری ارتباط موقعیت نسبی تهدیدات نیاز داشتند، که سیستم ساعت ایده آل بود. توپچی های یک بمب افکن یا هواپیمای دیگر در اسکادران باید به منظور پاسخ سریع از موقعیت هدف یا دشمن اطلاع پیدا میکردند. موقعیت ساعت روش کارآمدی بود اما، این روش فقط به یک جهت افقی اشاره داشت. خلبانان برای پیدا کردن موقعیت هدف به یک جهت عمودی نیاز داشتند، بنابراین آنها موقعیت ساعت را با کلمه بالا یا پایین برای توصیف جهت عمودی تکمیل می کردند. به عنوان مثال، ساعت 6 بالا به معنای پشت و بالاتر از افق است، در حالی که ساعت 12 کم به معنای جلو و پایین افق است.

موقعیت ساعت جهت نسبی جسمی است که با استفاده از قیاس ساعت 12 ساعته توصیف می شود. ساعت 12 به معنای جلو مستقیم، ساعت 3 به سمت راست مستقیم، ساعت 6 به معنای پشت مستقیم و ساعت 9 به معنی چپ مستقیم است.

به عنوان مثال: اگر شما جسمی را در ساعت 12 خود دارید برای اطلاع دادن به شخص دیگری که در کنار شما ایستاده ولی جهت ایستادن آن شخص با شما متفاوت است، شما برای اطلاع دادن از موقعیت آن جسم باید از موقعیت ساعت آن شخص استفاده کنید به این صورت که شخص مرکز ساعت قرار میگیرد و روبه روی آن 12، پشت 6، راست 3 و چپ 9 می باشد و حال موقعیت جسم نسبت به آن شخص اطلاع داده میشود مانند شکل زیر مرد موقعیت جسم را براساس موقعیت ساعت زن اطلاع میدهد.

این روش در ناوبری از جمله کشتیرانی و هواپیمایی، نیرو های نظامی، ورزش و پزشکی کاربرد دارد هرچند که برای مسیریابی معمول، دقیق نیست اما موقعیت ساعت در بسیاری از شرایط که نیاز به پاسخ سریع می باشد، مهم و ضروری است.

البته استفاده از این روش با دوست یا شخصی که صمیمی هستید میتواند مفرح هم باشه.

گردآوری شده توسط گروه گالری ساعت کاظمی